Wie weet waar het badwater gebleven is
De transitie jeugdzorg ging er eentje zijn waarin de focus op preventie kwam te liggen. Meer aanwezig in de wijken, vroeg signalering van problemen en daarmee eerder voorkomen dat jongeren afglijden naar bijvoorbeeld criminaliteit.
Mooi dacht ik, als jongerenwerker zijnde, eindelijk wordt onze beroepsgroep erkend! Eindelijk gaat de zorg met ons samenwerken en eindelijk kunnen we met zijn allen een keten vormen om trots op te zijn.
Toch gebeurde er niets van dat! De focus kwam te liggen op de zorg, de mensen die al sinds sint juttemis werken vanuit de gedachte van de systeemwereld gingen zich bezighouden met deze transformatie in het werken. Toen al riep ik, dat als de transitie niet tussen de oren van eenieder ging zitten, er weinig tot niets getransformeerd ging worden.
Waarom men destijds nooit eens gedacht heeft, goh er is al een groep professionals die aan de voorkant werkt. Het jongerenwerk, en daarmee ook het straathoekwerk weet wat het is om te werken vanuit de wijk. Is in staat problemen vroeg te signaleren, en heeft eigenlijk de gedachte van de transitie al tussen de oren zitten. Laten we daar eens mee gaan samenwerken! Of in elk geval proberen onze expertise te halen. Dat mag joost weten!
Zuchtend en steunend heb ik de afgelopen jaren gekeken hoe er een nieuwe rituele dans van het veld ontstond, om eigenlijk alles te blijven doen wat we al deden! Ja, er zijn prachtige wijkteams ontstaan, ja de mensen zijn meer wijkgericht gaan werken!
Maar wanneer je denkt dat je het voor elkaar krijgt door i.p.v. een groot stedelijk kantoor, een kantoor in de wijk te openen om hier vervolgens dezelfde structuren en protocollen te hanteren die je van tevoren ook hanteerde verandert er in de basis niets.
Ik besef mij dat dit verhaal enigszins cynisch overkomt, en sterk tekort doet aan alle goede bedoelingen van iedereen die zich bekommert om onze kwetsbare jongeren. Het is dan ook enigszins gechargeerd.
Maar daar waar je normaliter blij hoort te worden van de vele berichten over de noodzaak van meer jongerenwerk en straathoekwerk om de verharding van onze jongeren tegen te gaan, bekruipt mij alleen maar het gevoel “I hate to say I told you so!”
Ondertussen zie ik om mij heen collega instellingen die lastig jongerenwerk vacatures ingevuld krijgen, simpelweg omdat door de hele focus op zorg tijdens de transitie gemaakt heeft dat er geen woord meer gerept wordt over het oh zo nodige jongerenwerk in de opleidingen. Forse bezuinigingen aan de voorkant, en dus het jongerenwerk, hebben opgeleverd dat velen hun heil elders zijn gaan zoeken dus vele talenten zijn verloren gegaan.
En nu, nu zitten we met een generatie jongeren die de budgetten van de jeugdzorg opslurpt. De gemeenten zitten met de handen in het haar, en niemand die het meer weet! En opeens denkt men, we moeten meer gaan investeren aan de voorkant! Ik hoop van harte dat men het badwater waarmee ons prachtig jongerenwerk is weggespoeld nog terug weet te vinden.
Ondertussen heb ik zelf niet stil gezeten, ben ik bezig gebleven met het door ontwikkelen van mijn prachtige beroepsgroep. Persoonlijk denk ik dan ook nooit in beperkingen maar in mogelijkheden! En moet ik stiekem bekennen dat ik ondanks mijn cynische verhaal hierboven ontzettend blij word van het feit dat de roep om meer jongerenwerk zo groot wordt!
Wel ben ik ervan overtuigd dat het tijd is voor een soort van heruitvinding. Ik noem het een soort van, omdat het straathoekwerk altijd al een onderdeel is geweest van het jongerenwerk. Echter, de tijd dat er gedacht werd in het wij en zij (leefwereld & systeemwereld) die is voorbij. Het wordt tijd dat er een generatie straathoekwerkers 2.0 opstaat, die zelf zorgt voor die verbinding tussen die leefwereld en systeemwereld. Die zich opmaakt voor een verdieping van het werken, meer intensieve begeleiding bieden aan de jongeren vanuit die leefwereld. Grenzen durven stellen aan jongeren. Niet bang om een vertrouwensrelatie te breken, maar deze juist aan durven gaan vanuit een consequente en consistente houding.
Als we daar samen voor gaan staan, hand in hand met al die prachtige mensen uit de zorg die zich net zo hard maken voor onze kwetsbare jongeren! Wellicht zijn we dan samen in staat de verharding onder de jongeren op het vlak van criminaliteit het hoofd te bieden! Wellicht zijn we dan eindelijk in staat om die transitie af te ronden tot hoe het bedoeld is, en is het niet slechts een kapitaalinjectie wat er aan de jeugdzorg gegeven gaat worden maar een kwaliteitsinjectie!
#Jongerenwerk #Straathoekwerk #Jeugdcriminaliteit #Jeugdzorg #Groupxlstreetcare
